Κρίση ηθικής

Δεν έχω κάτι καινούριο να πω. Πολύ εξυπνότεροι από μένα άνθρωποι ξόδεψαν σημαντικό μέρος της ζωής τους σκεπτόμενοι περί δικαιοσύνης, ουτοπιών και δυστοπιών. Ωστόσο, οι ολοένα και εντεινόμενες πιέσεις του ανώτερου 1% της ανθρωπότητας προς το υπόλοιπο 99% και η παρουσίαση των δεινών που υποχρεωνόμαστε να υποστούμε ως λίγο-πολύ αναπόφευκτα, καθιστούν αναγκαία την επανάληψη των πολλάκις ειπωμένων και πλέον τετριμμένων.

Αν αφήσουμε για λίγο στην άκρη την απαραίτητη κριτική για τα λάθη των πολιτικών μας, θα δούμε ότι το κόστος τους το επωμίζονται δυσανάλογα οι μεγάλες μάζες του πληθυσμού. Αυτό φυσικά δεν αποτελεί ιδιαιτερότητα της χώρας μας, αλλά μια παγκόσμια τάση, που αναμφίβολα οι ιστορικοί θα μας πούνε πως επανεμφανίζεται συχνά. Η τάση των ανθρώπων να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους δεν πρόκειται ποτέ να εξαλειφθεί. Σε έναν κόσμο που το χρήμα ισοδυναμεί με εξουσία, είναι δύσκολο να δούμε πώς αυτοί που κερδίζουν τις καλές εποχές θα αναγκασθούν να χάσουν στις κακές.

Τα παραδείγματα είναι πολλά, αλλά θα σταθώ σε ένα πρόσφατο, το οποίο εντυπωσίασε όσους το άκουσαν. Η πλουσιότερη γυναίκα του κόσμου, μια Αυστραλιανή ιδιοκτήτης αδαμαντωρυχείων, η οποία βγάζει $600 το δευτερόλεπτο, πιέζει για μειώσεις μισθών στην Αυστραλία. Περίεργο και εξωφρενικό; Καθόλου. Οι περισσότεροι από εμάς, το ίδιο ακριβώς θα κάναμε στη θέση της, ακόμη κι αν δε θέλουμε να το παραδεχθούμε. Αν δεν είμασταν εκ φύσης εγωιστές, δε θα είχαμε επιβιώσει μέχρι σήμερα ως είδος. Το ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας είχαν την πολυτέλεια να αποκαλέσουν τον εγωιστή "ιδιώτη", λέξη που αργότερα εξελίχθηκε στο "idiot" (βλαξ), δε σημαίνει ότι η έμφυτη τάση μας εξαλείφεται εύκολα. Πριν κατακρίνουμε λοιπόν την πλούσια Αυστραλέζα, ας κάνουμε μια ενδοσκόπηση για να δούμε πόσο διαφέρει
από εμάς.

Πόσοι από εμάς δεν είμαστε πραγματικά "ιδιώτες"; Πόσοι σκεφτόμαστε, έστω και λίγο, τον συνάνθρωπό μας πριν παρκάρουμε σε θέση αναπήρων, πριν κλείσουμε τον δρόμο, πριν εξαναγκάσουμε κάποιον να δουλέψει χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, πριν  πουλήσουμε χωρίς να κόψουμε απόδειξη, πριν υπερτιμολογήσουμε, πριν συκοφαντήσουμε, πριν αποφύγουμε ευθύνες, πριν, πριν...

Ναι ο κόσμος μας είναι άδικος, επειδή όσοι έχουν την ευκαιρία, εκμεταλλεύονται τους συνανθρώπους τους, προς ιδίον όφελος. Ο κόσμος μας είναι άδικος, επειδή εμείς οι ίδιοι είμαστε άδικοι. Αν θέλουμε να τον αλλάξουμε, ας κοιτάξουμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Ίσως έτσι, στη κρίση του 3009 μ.χ. να μη χρειαστεί να την πληρώσουν και πάλι οι ίδιοι.